مایلی کهن: الان مشکل فوتبال، ورود زنان به استادیوم است؟ - مجله عینک آفتابی

به گزارش مجله عینک آفتابی، هر جای استان گیلان که می روید چمن می روید، به جز زمین های فوتبالش. الان رشت چمن مصنوعی دارد و لاهیجان هم همینطور. فکر کنم در لنگرود هم چمن مصنوعی ساخته اند. این دردآور نیست؟

امیر اسدی ، با محمد مایلی کهن که تماس می گیریم، همواره پیشنهاد مصاحبه را رد می نماید اما وقتی از او می خواهیم به عنوان یک پیشکسوت سرد و گرم چشیده صحبت کند و مسائل فوتبال را بگوید، کم کم به حرف می آید و انتقادهایی درست و درمان انجام می دهد. او به نکته هایی اشاره می نماید که فوتبال ایران را تحت تأثیر قرار داده. اتفاق هایی که رخ می دهد و کمتر کسی است که لب به انتقاد بگشاید و درباره شان صریح و روشن حرف بزند. محمد مایلی کهن در ابتدا اعتقاد داشت که درباره تمام مسائل صحبت می نماید الا فوتبال اما کمی که از گپ مان با او گذشت به مسائل ورزشگاه ها اشاره نمود و البته بازیکنان بی کیفیت خارجی که وارد لیگ می شوند و جا را برای عرض اندام استعدادهای ایرانی تنگ می نمایند. این صحبت ها بعد از مدتی سکوت، شاید به دل علاقه مندان به فوتبال بنشیند.

******

- هر بار که با شما تماس می گیریم تا درباره شرایط فوتبال ایران صحبت کنیم، می گویید حرف نمی زنم. شما صحبت نکنید چه کسی صحبت کند؟

با من در رابطه با فوتبال حرف نزنید. اگر می خواهید راجع به گچ، سیمان و آجر صحبت کنم. البته تخصص من فوتبال نیست، الان می توانم در رابطه با پوشک هم حرف بزنم.

- اما شما سال ها در پرسپولیس بازی نموده اید، در این تیم مشغول مربیگری بوده و در تیم ملی ایران نیز نسلی طلایی را تشکیل داده اید. شما با این رزومه باید هم درباره شرایط این روزهای فوتبال ایران حرف بزنید.

همه چیز امن و امان است. چه انتقادی بکنم؟ وقتی نمی توانیم 4 تا سکو بسازیم و همه هم این را می بینند، من چه حرفی بزنم؟

- منظورتان کدام ورزشگاه است؟

اکثر ورزشگاه ها و بخصوص انزلی. 3 سال قبل وقتی در ملوان حضور داشتم، سکوهای ورزشگاه تختی انزلی به گونه ای بود که داشت روی سر مردم خراب می شد. از این وضعیت ویدئو گرفتم و به وزارت ورزش فرستادم. همواره گفته ام همه جای ایران سرای من است. اول ایران و بعد هم گیلان که من در این استان به دنیا آمده ام. هم از ورزشگاه انزلی ویئدئو فرستادم و هم شهید عضدی رشت. در آن مقطع آقای سلطانی فر محبت کردند و دستور دادند که آن سکوها را تخریب نمایند. واقعا سکوهای خطرناکی بودند. از آن مقطع تا به امروز سکوها ساخته نشده و به حال خود رها شده اند. باز هم به آقای سلطانی فر پیام دادم که تو رو خدا سکوها را درست کنید تا مردم نگویند تو باعث شدی از سکوها استفاده نکنیم.

- نتیجه ای نداشت؟

بروید ببینید نتیجه ای داشته یا نه. بعد می روند خرم آباد، سالن افتتاح می نمایند و خبرش را همه رسانه ها می نویسند. دیگر راجع به چه موضوعی حرف بزنم؟ همه اش هم می گوییم امریکا نمی تواند هیچ کاری کند چون خودمان می کنیم و نوبت به آن ها نمی رسد. هر روز می گوییم فلانی را گرفتیم که احتکار می کرد. اگر این کارها باعث پیشرفت می شد، چرا تا به حال جواب نداده؟ این همه می گویند افرادی که گوشت را در اختیار مردم قرار نداده اند دستگیر شده اند. چطور فقط وضع آن هایی که این ها را دستگیر می نمایند خوب می گردد؟

- کمی هم درباره فوتبال صحبت کنیم. انگار قرار است لیگ در تاریخ 31 مرداد شروع گردد. البته بعد از کلی تأخیر.

تاریخ لیگ را چکار داری، باید درباره تاریخ دیگ صحبت کنیم. لیگ کیلویی چند؟ الان همه می گوییم باید کالای ایرانی بخریم اما آیا همینطور است؟ استقلال و پرسپولیس تیم های دولت هستند و همین آقایان مدام می گویند کالای ایرانی. آیا خودشان برای تیم های شان بازیکن ایرانی می خرند؟

- در این زمینه انتقادهایی وجود دارد اما بپذیرید که نمی گردد فقط از نیروهای داخلی استفاده کرد.

چرا نمی گردد؟ مگر در این فوتبال مربی ایرانی یا بازیکن داخلی نداریم؟ برانکو ماه هاست از پرسپولیس رفته اما بروید ببینید برای بودیمیر چقدر هزینه نموده اند. 300،400 هزار دلار دادند اما باور کنید در همین ایران 200 بازیکن بهتر از او داریم. سروش رفیعی را رد می نمایند و بشار رسن را نگه می دارند. کالدرون اصلا رسن را ندیده اما چطور سروش را کنار می گذارد و بازیکن عراقی را حفظ می نماید؟ این ها همه درد است.

- شاید سروش با تاکتیک های کالدرون همخوانی نداشته که پرسپولیس عذرش را خواسته.

بعد از یک ماه تمرین فهمیدند که سروش همخوانی نداشته؟ رسن را کجا دیدند که بدانند همخوانی داشته؟ اصلا به والیبال بپردازیم. شما باورت می شد که جوانان ما قهرمان دنیا شوند و تیم بزرگسالان نیز به جمع 6 تیم برتر راه پیدا کند؟

- قبلا هرگز تصورش را نمی کردیم اما حالا والیبال ایران کار بزرگی انجام داده. حالا چرا این سوال را پرسیدید؟

یک سوال دیگر هم می پرسم. شما اگر بچه داشته باشید، فوتبال را برای او انتخاب می کنید یا والیبال؟

- فوتبال. چطور؟

همین است دیگر. والیبال ما به رده پنجم دنیا رسیده اما کسی به این رشته تمایل ندارد. همه می خواهند وارد فوتبال شوند. به نظر من فوتبال ایران این توانایی را دارد که جزو 10 تیم برتر دنیا باشد. بخصوص وقتی می بینیم این همه علاقمند به فوتبال وجود دارد.

- اما علاقه که تنها راه رسیدن به موفقیت نیست.

منظور من از لحاظ استعداد است. شما از خیل عظیمی که به فوتبال علاقه دارند می توانید اسعدادهای بزرگی کشف کنید. من چیزی بلد نیستم اما کسی نمی تواند بگوید مایلی کهن استعدادیاب بدی است. در همین انزلی، 7،8 و شاید 10 مدرسه فوتبال وجود دارد که مشغول فعالیت هستند. هر مدرسه فوتبال 300 تا 400 عضو دارد. این را در شهرستان های مختلف ضرب کنید و ببینید چقدر علاقه مند داریم و از بین آن ها چند استعداد می توانیم پیدا کنیم. در کشورهای دیگر و حتی آلمان که نظم و انضباطش سرلوحه سایر کشورها است، بازیکنان دو ملیتی زیادی می بینیم. اوزیل، خدیرا، گوندوغان و آن مهاجمی که سال ها قبل برای شان بازی می کرد.

- میروسلاو کلوزه.

دقیقا. ببینید همه دو ملیتی هستند، یعنی استعداد آنچنانی ندارند. آنجا از چوب بازیکن می سازند و ما از بازیکن چوب می سازیم. دنبال بازیکنان بنجل خارجی می رویم و در نهایت هم باید دنبال شکایت آن ها به فیفا باشیم.

- قبول کنید که اگر بازیکنان باکیفیت خارجی به ایران بیایند، سطح لیگ هم بالاتر می رود. اینطور نیست؟

من غیر از این نگفتم اما معتقدم فوتبال ما می تواند به وسیله انتقال بازیکن به اروپا درآمدهای بسیاری به دست بیاورد. دهه 90 میلادی و بعد از جام ملت های 1996 ببینید چقدر بازیکن صادر کردیم.

- البته صادرات خوبی هم بود. بازیکنان ایرانی در آن مقطع به بوندس لیگا و لیگ برتر انگلیس می رفتند اما حالا انتقال ستاره ها به بلژیک، لهستان و ترکیه خلاصه شده.

تازه آنجا هم که می فرستیم به خودمان برمی گردانند. محمد نادری را ببینید که اتفاقا بازیکن خیلی خوبی هم هست. به بلژیک رفته، قرارداد بسته، بازی ننموده و به لیگ ایران برگشته. ببینید آنجا چقدر به او پول داده اند و اینجا و تا به امروز پرسپولیس چقدر برای او هزینه نموده. در بلژیک با حساب و کتاب کار می نمایند و از کوچکترین راستا بهترین درآمد را به دست می آورند. بازیکن را با 10 هزار دلار برده اند و در این یک سال حدود 200،300 هزار دلار به جیب زده اند. یا همین اللهیار صیادمنش، به ترکیه منتقل شده و همه در ایران جشن می گیریم که بازیکن به فنرباغچه داده ایم.

- درباره ورود زنان به ورزشگاه ها هم صحبت کنید. شنیده اید که لیگ به دلیل اولتیماتوم فیفا برای ورود زنان با تأخیر شروع خواهد شد؟

الان مشکل فوتبال ایران ورود زنان است؟ باور کنید این ها را خودمان عنوان می کنیم و من که بعید می دانم واقعی باشد. ما چیزی به نام ورزشگاه نداریم که درباره ورود زنان صحبت کنیم. ورزشگاه آزادی را ببینید که بهترین ورزشگاه فوتبال ایران است. این ورزشگاه را سال 53 ساخته اند، یعنی حدود 45 سال قبل. تازه این ورزشگاه در سطح دنیا و در مقطع فعلی اصلا مدرن نیست. زمانی که آزادی ساخته شد، من دانشجوی مدرسه عالی ورزش بودم و مجموعه را برای بازی های آسیایی تهران ساختند. آزادی به معنای واقعی و در آن مقطع بهترین مجموعه خاورمیانه بود. کره ای ها و چینی ها آن موقع جلوی ما حرفی برای گفتن نداشتند. ژاپنی ها هم از ساخت چنین مجموعه ای حیران شده بودند. استخر شنا بی نظیر بود و سالن 12 هزار نفری هم دیگر به جای خود. با آن مساحت، آیا ستونی می بینید که جلوی چشم تماشاگر را بگیرد؟ طوری تعبیه شده که مزاحم هیچ تماشاگر یا بیننده ای نباشد. استخر را هم که گفتم و البته دریاچه ای که کنار ورزشگاه ساخته اند. باز هم می بینیم که مصاحبه می نمایند و می گویند آزادی در خاورمیانه تک است. زمانی که ساخته شد تک بود اما حالا نه. راجع به چه موضوع دیگری حرف بزنم، وقتی این اتفاق ها را می بینیم.

- اما بعضی فشارها باعث شده تا بعضی ورزشگاه ها جان بگیرند و امکانات آن ها بهتر از قبل گردد.

کدام امکانات و کدام فشارها. شاید منظورتان فشارهایی است که باعث شده تا برای ورزشگاه استان مازندران 4 تا جایگاه یک بار مصرف بگذارند. به هر حال باید به یک شکلی و یک راهکاری نشان بدهند که دارند کار می نمایند. داستان انزلی را که برای تان گفتم، تا آخرش را بروید.

- قبول داریم که کسی توجهی به این مسائل ندارد اما نمی شد با پیگیری بیشتر مثلا ساخت سکوهای ورزشگاه انزلی تکمیل گردد؟

چقدر پیگیری؟ من با مرکز توسعه تجهیزات ورزشی وزارت ورزش حرف زدم، با خانم بخشی که مدیر کل ورزش استان گیلان است صحبت کردم، با آقای نیک بین که مدیر کل سرپرستی وزارت ورزش است نیز رایزنی کردم اما 3 سال است سکوها خراب شده و هیچ کس هم برای ساخت آن پیگیری ننموده. جالب اینجاست که همه معتقدند انزلی فوتبال خیز است اما اتفاق هایی در استان گیلان دیده ام که جای تأسف و گریه دارد.

- چه اتفاق هایی؟

هر جای استان گیلان که می روید چمن می روید، به جز زمین های فوتبالش. الان رشت چمن مصنوعی دارد و لاهیجان هم همینطور. فکر کنم در لنگرود هم چمن مصنوعی ساخته اند. در رشت ورزشگاه های سردار جنگل و شهید عضدی هم چمن مصنوعی دارند، آن هم با چه کیفیتی. در عضدی که بازی می کنید، در خاتمه 90 دقیقه انگار از کارخانه فراوری قیر برگشته اید.

- هر سال هم این اتفاق تکراری را می بینیم که بخشی از باشگاه ها به دلیل بدهی و کمبود امکانات از فدراسیون فوتبال اولتیماتوم می گیرند اما چند هفته بعد با تو بمیری و من بمیرم مجوز حضور در لیگ را به دست می آورند.

این را شما باید بگویید. من که حرف هایم را زدم.

- خودتان چکار می کنید؟ بخصوص که حدود یک ماه قبل بحث بازگشت تان به ملوان مطرح شد اما به انتها نرسید.

نخیر، من فوتبال بلد نیستیم. برای چه باید به فوتبال برگردم؟ در فوتبال افرادی حضور دارند که متخصص هستند، من که تخصصی ندارم.